Ook Friese naam. Rochus is een verlatijnste vorm van een Germaanse stam: Gotisch hrukjan, Oudhoogduits rohôn 'brullen, schreeuwen (van de strijdkreet)'. Heiligennaam: Rochus werd geboren omstreeks 1295 in Montpellier in Zuid-Frankrijk. Zijn leven is grotendeels legendarisch; hij is gestorven in 1327; kerkelijke feestdag: 16 augustus. Zijn verering verbreidde zich snel in de 15e eeuw, vooral nadat zijn relikwieën in 1485 naar Venetië werden overgebracht. De verbreiding van deze verering geschiedde vooral langs twee wegen: die van de Venetiaanse handel en die van de pestepidemieën die in die tijd heersten. Dit laatste omdat St.-Rochus vooral werd aangeroepen bij pest. Op de huizen in het Frans-Spaanse grensgebied bracht men vaak de letters VSR (Vive S. Roch) aan om besmettelijke ziekten af te weren. De naam bereikte Nederland in de 16e eeuw. Oudste voorbeeld van Van der Schaar is van 1517: dom. Rochus de Delft, Den Haag. Vooral na omstreeks 1550 wordt hij frequenter. Hij was enige tijd populair, hetgeen ook blijkt uit de afgeleide achternamen als Rochussen en Rook.
De voornaam 'Rocco' is een verwijzing naar 'Rochus'.
De voornaam 'Rocco' is een jongens-/mannennaam.