Verlatijnst uit Germaans *blankas 'de blanke, glanzende' (vergelijk Albinus en Candida). De naam vindt waarschijnlijk zijn oorsprong in Spanje. De heilige Blanca, geboren 1188, dochter van koning Alfons IX van Castilië. Zij huwde in 1200 met koning Lodewijk VIII van Frankrijk en werd de moeder van Lodewijk IX, de Heilige. Gestorven 1252; kerkelijke feestdag: 1 december. Via haar kleindochter, Blanche van Artois, kwam de naam in de 13e eeuw ook naar Engeland.
De voornaam 'Bianca' is een verwijzing naar 'Blanca'.
De voornaam 'Bianca' is een meisjes-/vrouwennaam.