De bekendste variant is wel Floris. Van Lat. florens 'bloeiend, bekoorlijk, in aanzien'. Zie ook Flora. Heiligen met deze naam zijn: 1) Florentius, kluizenaar in het begin van de 5e eeuw in Mont Glonne (Frankrijk), waar later het klooster St.-Florent-le-Vieil gesticht werd; kerkelijke feestdag: 22 september; 2) Florentius, bisschop van Orange, gestorven 525 à 527; kerkelijke feestdag: 17 oktober; 3) Florentius, bisschop van Straatsburg, gestorven 693 (?); kerkelijke feestdag: 7 november. De vorsten en de adel hebben de namen uit het Franse en Hoogduitse taalgebied geïmporteerd. De lagere standen hebben deze namen overgenomen. De namen ontleend aan de literatuur (de naam Florent komt in verschillende Franse 'chansons de geste' voor), vooral de vroegste vermeldingen ervan, zijn op zichzelf geen bewijs voor verspreiding van die literatuur hier (Gysseling, Overz. 12). Zo heeft bijvoorbeeld de vader van graaf Florentius I deze naam waarschijnlijk ergens in Frankrijk, in het tweede kwart van de 11e eeuw, leren kennen. Florentius in Keulen 1140, volgens Littger (229) onder invloed van de Holland graven. Florentius was in verschillende vormen in de Middeleeuwen in Holland een zeer populaire naam. In Frankrijk kwam hij in de Renaissance weer op en ging vandaar naar Schotland.
De voornaam 'Florent' is een verwijzing naar 'Florentius'.
De voornaam 'Florent' is een jongens-/mannennaam.