Van Lat. constans 'standvastig, volhardend'. Populariteit kreeg de naam reeds vroeg onder invloed van Constantijn de Grote, de eerste christenkeizer van het Romeinse rijk (274-337). Na zijn overwinning op het Oost-Romeinse rijk koos hij Byzantium als hoofdstad en noemde de stad Constantinopel. De naam kwam al vroeg in gebruik: Saarland 699 (Socin); Constancius, Rheinland 893 (Littger); West-Vlaanderen 7e eeuw (Leys); Noord-Nederland 12e eeuw. Vormen in Den Bosch in de 14e/15e eeuw: Kost, Kostijn, Stans, Steynsken.
De voornaam 'Constantijn' is een verwijzing naar 'Constans'.
De voornaam 'Constantijn' is een jongens-/mannennaam.